Τα Περιφερειακά Μ.Μ.Ε. αντιμετωπίζονται ως «Μ.Μ.Ε. δευτέρας διαλογής» , τονίζει ο βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σαρακιώτης και ζητά απο την κυβέρνηση να τα στηρίξει μέσα από συγκεκριμένους και διαφανείς όρους (π.χ. αριθμός εργαζομένων) και όχι στη βάση νοοτροπιών του τύπου «ποιος έχει μπάρμπα στο Μαξίμου».
Ειδικότερα ο κ. Σαρακιώτης αναφέρει οτι με απόφαση του Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού, δόθηκαν 11 εκατ. ευρώ σε ιδιωτική εταιρεία, προκειμένου να διανείμει το παραπάνω ποσό σε Μ.Μ.Ε. με σκοπό την ενημέρωση της κοινής γνώμης για την πανδημία του κορονοϊού, χωρίς κανένα κριτήριο και με πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες.
”Προ ημερών πληροφορηθήκαμε την απόφαση της Κυβέρνησης να απαλλάξει για φέτος τους Τηλεοπτικούς Σταθμούς Πανελλήνιας Εμβέλειας από την υποχρέωση καταβολής 3,5 εκατ. ευρώ ο κάθε ένας προς το Ελληνικό Δημόσιο και συνολικά 21 εκατ. ευρώ. Προηγουμένως με απόφαση του Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού, δόθηκαν 11 εκατ. ευρώ σε ιδιωτική εταιρεία, προκειμένου να διανείμει το παραπάνω ποσό σε Μ.Μ.Ε. με σκοπό την ενημέρωση της κοινής γνώμης για την πανδημία του κορονοϊού, χωρίς κανένα κριτήριο και με πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες.
Την ώρα που τα αθηναϊκά Μ.Μ.Ε. λαμβάνουν αυτού του είδους τα δώρα από την Κυβέρνηση, τα Περιφερειακά Μ.Μ.Ε. αντιμετωπίζονται ως «Μ.Μ.Ε. δευτέρας διαλογής» με το ερώτημα να πλανάται: υπάρχουν «παιδιά και αποπαίδια» μεταξύ των Μ.Μ.Ε.;
Η πολιτική της Κυβέρνησης οδηγεί τα παραπάνω, με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση και ενώ τα μεγάλα αθηναϊκά μέσα συνεχίζουν να έχουν έσοδα, καθώς σε αυτά προβάλλονται μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ή τραπεζικά ιδρύματα, τα αντίστοιχα Περιφερειακά τα οποία στηρίζονται κυρίως στην τοπική αγορά, πασχίζουν να κρατηθούν όρθια. Κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο αυτό καθίσταται πιο ευκρινές από ποτέ, διότι τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις της τοπικής κοινωνίας, που συγκροτούν τη διαφημιστική αγορά τους, έχουν αναστείλει αναγκαστικά τη λειτουργία τους ή υπολειτουργούν με αποτέλεσμα την ανυπαρξία εσόδων.
Σήμερα, η ενίσχυση των Περιφερειακών Μ.Μ.Ε., των δημοσιογράφων και των εργαζομένων τους καθίσταται πιο αναγκαία από ποτέ. Ενίσχυση που θα προέρχεται μέσα από συγκεκριμένους και διαφανείς όρους (π.χ. αριθμός εργαζομένων) και όχι στη βάση νοοτροπιών του τύπου «ποιος έχει μπάρμπα στο Μαξίμου».