Έπαιζε σημαντικό ρόλο στην διατροφή και την επιβίωση των αρχαίων Ελλήνων.
Αποτελεί ένα από τα πιο παραδοσιακά πιάτα της ελληνικής κουζίνας, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχει καταφέρει να… λάβει την «λάμψη» άλλων τροφών και να συγκαταλέγεται στις κορυφαίες επιλογές. Πάντως, η αλήθεια είναι πως φέρνει πολλές μνήμες.
Η συγκεκριμένη τροφή δεν είναι απλά… κομμάτι των παιδικών μας χρόνων, αλλά έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην διατροφή και την επιβίωση των Ελλήνων, όχι μόνο κατά την αρχαιότητα, αλλά και στα μετέπειτα χρόνια, ειδικά σε περιόδους δύσκολους, όπως σε πολέμους και οικονομικής δυσχέρειας.
Δείτε παρακάτω στην gallery ποια είναι η τροφή…
Της μάνας, γλυκός τραχανάς της θαλπωρής
Όταν λες φαγητό της μάνας στο μυαλό μου έρχεται ο τραχανάς. Γιατί για μας, τους Ρουμελιώτες, δεν υπάρχει άλλο φαγητό που να προσφέρει μεγαλύτερη θαλπωρή από ένα βαθύ πιάτο τραχανά βρασμένο με γάλα, λίγο βούτυρο και τριμμένη φέτα. Είναι μια παχουλή, καλά χυλωμένη σούπα – βάλσαμο που γίνεται στο άψε σβήσε.
Διαφέρει αυτός ο τραχανάς από την υπέροχη ντοματένια εκδοχή – υπερπαραγωγή του Κώστα Τσαούση (δείτε παρακάτω τη συνταγή του) την οποία έβαλα αμέσως στη λίστα μου με τα γιορτινά. Βάζει λάδι στη σούπα του ο Κώστας και την συνοδεύει με απάκι και καπνιστή χοιρινή μπριζόλα. ‘O,τι πρέπει δηλαδή για ένα brunch ή μετά από μια εξόρμηση στα βουνά, τον χειμώνα με τα χιόνια. Εμείς πάλι, όλο το χρόνο όχι μόνο τον χειμώνα, τον τρώμε σκέτο, ούτε καν μια φέτα ψωμί (φρυγανισμένο του πάει πολύ) δεν βουτάμε μέσα, αλλά αυτό είναι μια καλή δικαιολογία για ένα δεύτερο πιάτο. Βαθύ εννοείται.
Υλικά
Για 3 βαθιά πιάτα
- 1 φλ. τραχανά
- 2 φλ. νερό
- 2-3 φλ. γάλα φρέσκο ή εβαπορέ αραιωμένο μισό μισό με νερό
- 1 πρέζα αλάτι
- ½ -1 κ.τ.σ. βούτυρο φρέσκο
- 1 φλ. τυρί φέτα τριμμένη
Μόλις πάρει βράση το νερό, ρίχνω στην κατσαρόλα τον τραχανά, προσθέτω το αλάτι και αφήνω να σιγοβράσει μέχρι να χυλώσει καλά. Προσθέτω το γάλα και αφήνω τον τραχανά να βράσει λίγο ακόμη. Ρίχνω το βούτυρο, τη φέτα, ανακατεύω καλά και σερβίρω. Αν χτυπήσω λίγο με τη ράβδο – μπλέντερ, η σούπα γίνεται ακόμη πιο παχουλή και κρεμώδης.
Σημειώσεις
Αυτός ο τραχανάς λέγεται γλυκός, όχι γιατί έχει ζάχαρη, αλλά γιατί γίνεται με φρέσκο γάλα (δείτε εδώ τη συνταγή της μαμάς μου) σε αντίθεση με τον ξινό που τον φτιάχνουν με γάλα αφού έχει ξινίσει.
Μερικές φορές, όταν βαριέμαι, κάνω την παραλλαγή του αδελφού μου που προσθέτει στο τέλος 2-3 κ.τ.σ. καυτερή σάλτσα ντομάτα (arrabiata) ή, απλά, λίγη σάλτσα ντομάτα και καυτερή κόκκινη πιπεριά. Μετά την χτυπάω καλά στο μπλέντερ να γίνει βελουτέ.
.bostanistas.gr
Υποδεχόμαστε το κρύο με τραχανά
Ο Δεκέμβριος μας κτυπά την πόρτα μαζί με τα πρώτα κρύα. Η αντίδραση μας; «Ανοίξαμε» και υποδεχθήκαμε τον νέο μήνα με ένα πιάτο παραδοσιακού ξινού τραχανά. Απλώς, το κέρασμά μας στον μήνα ήταν λίγο ενισχυμένο – κάτι τα κρητικά παξιμαδάκια, κάτι το απάκι και η καπνιστή χοιρινή μπριζόλα.
Ο τραχανάς είναι το πιο εύκολο και γρήγορο φαγάκι για έναν κουρασμένο επαγγελματία, όταν γυρίζει τις κρύες νύχτες σπίτι του αλλά και ένα φθηνό και χορταστικό φαγητό για ολόκληρη τη παρέα. Δεν χρειάζονται πολλά πολλά για τη βασική συνταγή. Ζεστό νερό στη κατσαρόλα και μερικές κουταλιές της σούπας πελτές ή πολτός ντομάτας. Αλάτι και πιπέρι και καλό ανακάτωμα. Όταν πάρει βράση αρχίζουμε να ρίχνουμε τον τραχανά – αργά αλλά σταθερά-, καθώς συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Το ανακάτεμα δεν τελειώνει παρά μόνο όταν κατεβάσουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Η όλη διαδικασία δεν κρατά – εξαρτάται από τη θερμοκρασία – για 10 με 15 λεπτά το πολύ.
Όταν ο τραχανάς αρχίζει να χυλώνει, αρχίζουν και οι μικρές τσαχπινιές. Καπνιστή πάπρικα είναι η μια και τα μικρά ντοματάκια τσέρι η δεύτερη. Οι ιδιαίτερες γεύσεις που απογειώνουν την γεύση!
Στη συνέχεια γεμίζουμε τα πιάτα και αφήνουμε τους ομοτράπεζούς μας να αποφασίσουν για την ποσότητα του ελαιολάδου αλλά και των νιφάδων της παρμεζάνας που έχουν στη διάθεσή τους. Δεν πιέζω κανένα αλλά η δική μου εκδοχή προνοεί για μια μία – δύο κουταλιές ελαιόλαδο παραπάνω (να φαίνεται ή και να… κολυμπάει) έτσι ώστε το τριμένο παξιμάδι να κάνει δουλειά.
Το απάκι και η καπνιστή μπριζόλα από το πλάι είναι μια διαρκής πρόκληση για ένα ποτήρι κόκκινο κρασί παραπάνω.