Η νοσογόνος παχυσαρκία και όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζεις από την βαριατρική μέχρι την μεταβολική χειρουργική.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πάνω από μισό εκατομμύριο ενήλικες και 300.000.000 παιδιά και έφηβοι παγκοσμίως θεωρούνται παχύσαρκοι, με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) >30 Kg/m2, ως συνέπεια του τρόπου ζωής και των διατροφικών συνηθειών.
Ο ΔΜΣ αποτελεί έναν δείκτη, που χρησιμοποιείται διεθνώς για τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων.
Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας στοχεύει σε 3 άξονες: 1) απώλεια του πλεονάζοντος βάρους και μακροχρόνια διατήρηση του, 2) έλεγχο ή ίαση των παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία (αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, δυσλιπιδαιμία, υπνική άπνοια, μυοσκελετικά προβλήματα κλπ) και 3) βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Τα συντηρητικά μέτρα αντιμετώπισης της παχυσαρκίας (άσκηση, διατροφικές συμβουλές) είναι χρονοβόρα και συνήθως αναποτελεσματικά, γιατί απαιτούν εξαιρετική πειθαρχία, πράγμα δύσκολο στο δυτικό τρόπο ζωής.
Επί αστοχίας των συντηρητικών μέτρων, προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση. Συστήνεται απευθείας σε ασθενείς με ΔΜΣ >40Kg/m2 χωρίς συνοδό προβλήματα ή >35Kg/m2 με συννοσηρότητες.
Αποτελεί την πιο αποτελεσματική και βιώσιμη θεραπεία για την παχυσαρκία και τα επακόλουθά της, καθώς βελτίωνει τον σακχαρώδη διαβήτη και οδηγεί σε ελάττωση ή διακοπή της αντιδιαβητικής αγωγής, ελαττώνει τον συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο μεσο-μακροπρόθεσμα, εξαλείφει τα μυοσκελετικά προβλήματα έως και στο 100% των πασχόντων και βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής ανεξαρτήτως της απώλειας βάρους.
Οι επεμβάσεις παχυσαρκίας (περιοριστικές και δυσαπορροφητικές), δρουν μέσω ορμονών όπως η γκρελίνη και η GLP-1 και επηρεάζουν το ενεργειακό ισοζύγιο του σώματος. Γι΄ αυτό πλέον ονομάζεται μεταβολική χειρουργική.
Η επέμβαση που επιλέγεται εξατομικεύεται σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε οργανισμού.
Όλες οι χειρουργικές επιλογές είναι ελάχιστα επεμβατικές (λαπαροσκοπικές), ενώ χάρη στη συσσωρευμένη εμπειρία και εξειδίκευση των τελευταίων ετών το ποσοστό επιπλοκών είναι <2% (συγκρίσιμο με αυτό ενός χειρουργείου χολοκυστεκτομής) και η θνητότητα αγγίζει το 0%.
Τέλος, το κόστος του χειρουργείου είναι πολύ μικρότερο συγκριτικά με μακροχρόνιες συντηρητικές απόπειρες απώλειας βάρους, ενώ γίνεται ακόμα μικρότερο αναλογιζόμενος κανείς δυνητικές μελλοντικές παρεμβάσεις που απορρέουν από τις μεταβολικές και καρδιαγγειακές συνέπειες της παχυσαρκίας.
ΙΝFO
Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τον κ. Δημήτρη Π. Λαπατσάνη, Διευθυντή της Δ’ Χειρουργικής Κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών “Ευαγγελισμός”.
gr.askmen.com