ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης: «Το Όνειρο ενός Γελοίου» στο 26ο Φεστιβάλ για Σολίστες & Πρωταγωνιστές

Το 26ο Φεστιβάλ για Σολίστες & Πρωταγωνιστές συνεχίζει το ταξίδι του με μία ξεχωριστή θεατρική πρόταση από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης. Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου, στις 20:00, το Δημοτικό Θέατρο Λαμίας υποδέχεται την παράσταση «Το Όνειρο ενός Γελοίου», βασισμένη στο ομώνυμο αριστούργημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.

Η σκηνοθέτις Έλενα Αγγελοπούλου μεταφέρει στη σκηνή την υπαρξιακή διαδρομή του ήρωα με σύγχρονα μέσα έκφρασης: ηλεκτρονικούς ήχους, κινησιολογία υψηλής έντασης, έντονο ρυθμό και κινηματογραφικά ηχοτοπία, μετατρέποντας το φως σε πρωταγωνιστικό στοιχείο. Μέσα από αυτά τα εργαλεία, αναδεικνύεται το κεντρικό ερώτημα του έργου: ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ύπαρξης;

-Advertisment-

Ο «Γελοίος» δεν μένει απλώς ένας λογοτεχνικός χαρακτήρας. Μεταμορφώνεται σε έναν άνθρωπο της εποχής μας, που παλεύει με την ταυτότητά του μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο θόρυβο και συναισθηματική σύγχυση. Η σύγκρουση αυτή κορυφώνεται όταν το όνειρο διαρρηγνύει την πραγματικότητα, οδηγώντας τον στην προσωπική του λύτρωση και αφύπνιση.

Πρόκειται για έναν σωματικό μονόλογο, γεμάτο ενέργεια και στοχασμό, που συνομιλεί με τα αιώνια και σύγχρονα υπαρξιακά ερωτήματα. Τον ρόλο ερμηνεύει ο Δημήτρης Μαζιώτης, προσφέροντας στο κοινό μια έντονη και βαθιά θεατρική εμπειρία.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Ένας άνθρωπος στο περιθώριο, σχεδόν αόρατος και έτοιμος να χαθεί, ξαφνικά μεταμορφώνεται. Ποιο όνειρο τον ανασταίνει μέσα από το σκοτάδι του και του δείχνει το φως; Αυτή η εσωτερική «σεισμική δόνηση» αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για τη σκηνική προσέγγιση του έργου.

Ο Ντοστογιέφσκι δεν χρειάζεται εικονογράφηση∙ ο λόγος του παραμένει αυθεντικός και καθοδηγεί μια παράσταση που μοιάζει με performance συνείδησης. Στο επίκεντρο βρίσκονται ο ζωντανός, βαθύς λόγος του συγγραφέα, το σώμα του ηθοποιού που μετατρέπεται σε γλώσσα, το φως ως μνήμη και οι ήχοι ως παλμός ενός κόσμου που καταρρέει και ταυτόχρονα αναγεννιέται.

Η πρόθεσή μας δεν είναι να δώσουμε απαντήσεις. Η ελπίδα δεν επιβάλλεται – προτείνεται. Το έργο γίνεται πρόκληση για τον θεατή:
«Η συνείδηση της ζωής είναι ανώτερη απ’ τη ζωή, η γνώση των νόμων της ευτυχίας είναι ανώτερη από την ευτυχία».
Ίσως αν παλέψουμε γι’ αυτό, ο κόσμος να αλλάξει.

Συντελεστές