Ο τραγουδιστής Ρότζερ Ντάλτρι και ο κιθαρίστας Πιτ Τάουνσεντ επιβεβαίωσαν ότι θα ερμηνεύσουν επιτυχίες από την πολύχρονη και εμβληματική πορεία τους κατά τη διάρκεια της περιοδείας με τίτλο “The Song Is Over North America Farewell Tour”, εμπνευσμένης από το ομότιτλο τραγούδι τους, του 1971.
Οι Who, που μέχρι τη δεκαετία του 1970 είχαν καθιερωθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα live συγκροτήματα παγκοσμίως, θα ξεκινήσουν την περιοδεία τους στις 16 Αυγούστου από τη Φλόριντα. Στη συνέχεια θα επισκεφθούν μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Τορόντο, το Λος Άντζελες και το Βανκούβερ, για να ολοκληρώσουν τις εμφανίσεις τους με μια τελευταία συναυλία στο Λας Βέγκας στις 28 Σεπτεμβρίου.
-Advertisment-
«Το όνειρο κάθε μουσικού στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ήταν να κατακτήσει τα charts των ΗΠΑ», δήλωσε ο Ντάλτρι. «Για τους The Who, αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα το 1967 και οι ζωές μας άλλαξαν για πάντα».
Από τις εμφανίσεις σε μικρά κλαμπ, οι Who εξελίχθηκαν σε headliners μεγάλων φεστιβάλ, όπως το θρυλικό Woodstock, και κατέκτησαν τις πρώτες θέσεις στα διεθνή box-office charts. Το 1990 εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame, επισφραγίζοντας την επιδραστικότητά τους στην ιστορία της ροκ μουσικής. Σήμερα, στα 81 του χρόνια, ο Ντάλτρι και ο 79χρονος Τάουνσεντ συνεχίζουν να εκπροσωπούν το συγκρότημα μετά τον θάνατο του ντράμερ Κιθ Μουν το 1978 και του μπασίστα Τζον Έντουισλ το 2002. Οι δυο τους παραμένουν ένα από τα πιο δυναμικά και δημιουργικά ντουέτα της ροκ.
«Σήμερα, ο Ρότζερ και εγώ εξακολουθούμε να φέρουμε το λάβαρο για τους αείμνηστους Κιθ Μουν και Τζον Έντουισλ, και, φυσικά, για όλους τους μακροχρόνιους θαυμαστές των Who», είπε ο Τάουνσεντ. «Πρέπει να πω ότι, αν και ο δρόμος δεν ήταν πάντα ευχάριστος για μένα, είναι συνήθως εύκολος: η καλύτερη δουλειά που θα μπορούσα ποτέ να είχα. Συνεχώς επιστρέφω».
Αν και ο Ντάλτρι δεν συμμετείχε στη σύνθεση τραγουδιών, κατάφερε να ενσαρκώσει ερμηνευτικά τις βαθύτερες και πιο σύνθετες συναισθηματικές αποχρώσεις της γραφής του Τάουνσεντ — από την ανυπακοή και την οργή έως την ευαλωτότητα και την απόγνωση. Μαζί δημιούργησαν μερικούς από τους πιο καθοριστικούς ήχους της ροκ: από την κραυγή του My Generation, στην κραυγή απόγνωσης «They’re all wasted!» στο Baba O’Riley, έως το φινάλε του Won’t Get Fooled Again, ενώ τα εμβληματικά άλμπουμ Tommy και Quadrophenia διασκευάστηκαν επιτυχώς σε κινηματογραφικές ταινίες το 1975 και το 1979 αντίστοιχα.
-Advertisment-
«Λοιπόν, όλα τα καλά πράγματα κάποτε τελειώνουν. Είναι μια οδυνηρή στιγμή», δήλωσε ο Τάουνσεντ. «Για μένα, το να παίζω μπροστά σε αμερικανικό κοινό και σε όσους βρίσκονται στον Καναδά ήταν πάντα απίστευτο».
Ο Ντάλτρι αποκάλυψε ότι, σύμφωνα με τον ειδικό φωνής που τον παρακολουθεί, πρέπει να ξεκουράζεται μία ημέρα μετά από κάθε συναυλία. Ο ίδιος και ο Τάουνσεντ διευκρίνισαν ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν σχέδια για αποχαιρετιστήρια περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Ας δούμε αν θα επιβιώσουμε από αυτήν», είπε ο Ντάλτρι. «Δεν θέλω να πω ότι δεν θα υπάρξει (μια αποχαιρετιστήρια περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο), αλλά εξίσου δεν είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει».