Βίκυ Καρατζόγλου – Ψίχουλα
Η Βίκυ Καρατζόγλου, μια ερμηνεύτρια που μας έχει κερδίσει από την πρώτη στιγμή με τη ζεστή φωνή της, την ξεχωριστή παρουσία της στη δισκογραφία και τη σκηνή, με τραγούδια που έχουν γίνει ραδιοφωνικά hits και δυνατές συνεργασίες αλλά και το λαμπερό χαμόγελό της, παρουσιάζει στην αρχή της άνοιξης ένα νέο τραγούδι με τίτλο Ψίχουλα. Ένα τραγούδι από τη νέα της συνεργασία με δύο από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της γενιάς της, τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, με σύγχρονο, φρέσκο ήχο, που σηματοδοτεί την περίοδο ανανέωσης και εξωστρέφειας που διανύει.
Απελευθερωτικό και αισιόδοξο, μας προτρέπει να ζήσουμε τον έρωτα στο απόλυτο, χωρίς ημίμετρα. Η Βίκυ πιο αληθινή και άμεση από ποτέ με την ερμηνεία της μας θυμίζει ότι στη ζωή αρκεί να είμαστε ο εαυτός μας, να ρισκάρουμε για την ευτυχία και να στρεφόμαστε εκεί που αναγνωρίζεται η αξία και η ουσία μας.
«Τα ψίχουλα είναι η ασφαλέστερη μονάδα μέτρησης της αγάπης: αν χορτάσουν τα πουλιά κελαηδούν. Αν χορτάσει άνθρωπος αγαπιέται λάθος και πρέπει να μάθει να αγαπιέται όπως του αξίζει: φιλί, φιλί… σκαλί, σκαλί… (χρόνος υπάρχει)»
Γεράσιμος Ευαγγελάτος
«Η Βίκυ, με τη φυσική ομορφιά της φωνής της και της ψυχής της, μπήκε στο στούντιο, τραγούδησε τα «ψίχουλα» τρείς φορές σαν νεράκι δροσερό, λες και ήθελε να μου εξηγήσει με την ερμηνεία της αυτή, γιατί με είχε γοητεύσει τόσο αυτό το κορίτσι πριν χρόνια, που τραγούδαγε την «περηφάνια» ακουμπισμένο σ’ έναν τοίχο στο Μικρό Παλλάς. Σ’ ευχαριστώ λαμπερό κορίτσι γι’ αυτό το δώρο».
Θέμης Καραμουρατίδης
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Εταιρεία: Zuma communications
Σκαλί σκαλί, φιλί φιλί
Λίγο το λίγο θα φτάσει στο πολύ
Αργά αργά, δειλά δειλά
Βήμα το βήμα, θ’ ανέβει στα ψηλά
Πότε ρηχά, πότε βαθιά
Πότε στις ρίζες και πότε στα κλαδιά
Στην ομορφιά, στην ακεφιά
Λέξη τη λέξη κερδίζεται η βραδιά
Τον έμαθα τον έρωτα τον ξέρω από παλιά
Μου δίνει λίγα ψίχουλα τα ρίχνω στα πουλιά
Τον σπούδασα τον έρωτα στα λόγια στα φιλιά
Μου δίνει λίγα ψίχουλα
Τα ρίχνω στα πουλιά
Γουλιά γουλιά σταλιά σταλιά
Μέρα τη μέρα ξεχνιούνται τα παλιά
Σιγά σιγά απλά απλά
χρόνο το χρόνο γλυκαίνει κι η καρδιά
Πότε εγώ πότε εσύ
Πότε ολόκληρη η ζωή πότε μισή
Πότε ψηλα και χαμηλα
Από ένα τίποτα γεννιούνται τα πολλά