Μια αδιανόητη αλληγορία τρόμου με ξέφρενο gore κι ένα μαφιόζικο trans μιούζικαλ με τη Σελίνα Γκόμεζ είναι οι πιο πολυσυζητημένες ταινίες του φετινού φεστιβάλ.
Κάποιες φορές μέχρι τη μέση του φεστιβάλ έχει τύχει να έχει προβληθεί κάποια ταινία που αναμφίβολα θα είναι, αν όχι Φοίνικας, τότε τουλάχιστον μια επιλογή σύμπνοιας ως μια Προφανώς Πολύ Σπουδαία Ταινία.
Φέτος, στο 77ο φεστιβάλ Καννών, η πρώτη εβδομάδα αποδείχθηκε ένα χάος, δίχως προφανή φαβορί και με ταινίες που διχάζουν εντελώς αγνά. Όταν μάλιστα βλέπαμε το Megalopolis νωρίτερα στο φεστιβάλ, δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα έρχονταν τόσο σύντομα όχι μία, αλλά δύο ταινίες που θα διεκδικούσαν στα ίσα το “wtf” στέμμα από το έπος του Κόπολα. Ταινίες που θα γεννούσαν αντιδράσεις με βαθύτατες αποκλίσεις, προκαλώντας τα δύο πιο ενθουσιώδη standing ovations του φεστιβάλ ως τώρα, αλλά και τις εντονότερες απορρίψεις για φιλμ που δεν έχουν για πρωταγωνιστή τον Άνταμ Ντράιβερ ως ανάλογο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ο λόγος για το Emilia Perez και το The Substance, τις ταινίες που έχουν κάψει κάθε εγκέφαλο εδώ στην Κρουαζέτ: Βλέπεις ανθρώπους ευτυχισμένους και με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά όποτε έρχονται αυτά στη συζήτηση (κι έρχονται πολύ συχνά στη συζήτηση) αλλά κι ανθρώπους που ξαφνικά το πρόσωπό τους γίνεται σαν το emoji που έχει Χ αντί για μάτια.
-Advertisment-
Ένα trans μαφιόζικο μιούζικαλ με τη Σελίνα Γκόμεζ κι ένα από τα ακραία body horrors που έχουμε δει… γενικώς, γεμίζοντας την οθόνη με αίμα και τις αίθουσες με υστερικά χειροκροτήματα, φρίκες και γέλια. Δύο ταινίες που όχι απλά υπάρχουν, κι όχι απλά βρέθηκαν στο Διαγωνιστικό των Καννών, αλλά συζητιούνται αυτή τη στιγμή και ως μεγάλα φαβορί; Είναι δυνατόν; Εμείς θα πούμε: ευτυχώς.
ΠΗΓΗ:news247.gr