υριακή βράδυ, 18 Ιουνίου 1967, Μοντερέι, Καλιφόρνια. Το Monterey International Pop Festival, ο πρώτος πολύ μεγάλος σταθμός του περίφημου “Summer of love”, βρίσκεται στην τρίτη μέρα του και φτάνει στο τέλος του. 30 μπάντες και καλλιτέχνες έχουν ήδη περάσει από το stage, με σημαντικότερα ονόματα τους Eric Burdon & The Animals, Simon & Garfunkel, Canned Heat, Big Brother & The Holding Company (στην πρώτη μεγάλη εμφάνιση της Τζάνις Τζόπλιν), Country Joe & The Fish, The Butterfield Blues Band, Steve Miller Band, The Byrds, Jefferson Airplane, Otis Redding, Ravi Shankar, The Who και Grateful Dead.
Στη σκηνή ανεβαίνει ο Μπράιαν Τζόουνς των Rolling Stones και από το μικρόφωνο ανακοινώνει ότι επόμενος καλλιτέχνης θα είναι “ο πιο συναρπαστικός performer που έχω ακούσει ποτέ μου”. Οι Jimi Hendrix Experience, με τη σκηνική τους παρουσία, παρασύρουν αμέσως μαζί τους το κοινό σε έναν τελετουργικό οργασμό που όμοιό του δεν είχε ζήσει ποτέ πριν η Δυτική Ακτή. Ο Χέντριξ καταφέρνει όχι μόνο να επιβεβαιώσει το στιλ του, αλλά και να “ορίσει” το παίξιμο της κιθάρας με έναν τρόπο μοναδικά ασυγκράτητο, προκλητικό και ριζοσπαστικό.
-Advertisment-
ΚΑΙΓΟΝΤΑΣ ΤΗ FENDER STRATOCASTER ΣΤΟ ΜΟΝΤΕΡΕΪ
Προηγείται ο φόρος τιμής στις ρίζες και τις επιρροές, με το “Killing Floor” του Howlin’ Wolf, το “Rock me baby” του B.B. King και το “Like a rolling stone” του Bob Dylan, για να ακολουθήσουν το “Hey Joe”, το “Foxy Lady” και το “Purple Haze”. Η Fender Stratocaster είναι σφηνωμένη ανάμεσα στα πόδια του, τα σόλα καταιγιστικά, οι νότες που βγαίνουν από τους συνεχώς τερματισμένους ενισχυτές Marshall μετατρέπουν το όργανο σε προέκταση του σώματος, ενώ ο Τζίμι παίζει γονατιστός με την κιθάρα πίσω από τον αυχένα του, με τη γλώσσα και τα δόντια, πριν την κάψει μπροστά στους εκστασιασμένους χίπις, διαλύοντας το “Wild Thing” των Troggs σε χίλια κομμάτια.
Είναι αυτή η εμφάνιση τόσο γεμάτη φόρτιση και σεξουαλική ένταση, είναι αυτά τα ακόρντα – που μοιάζουν να διευρύνονται αδιάκοπα μέσα από την παραμόρφωση σαν τις θύρες του άπειρου – τόσο αποφασισμένα για ρήξη, ώστε δεν περνούν απαρατήρητα. Η συντηρητική Αμερική δεν ξεγελιέται και λίγες μέρες μετά το φεστιβάλ του Μοντερέι, τον αναγκάζει να διακόψει την περιοδεία του, χαρακτηρίζοντας το θέαμα της μπάντας του χυδαίο. Ο Χέντριξ εκπροσωπεί άλλωστε τις “καταραμένες” φυλές της χώρας, αφού είναι μισός μαύρος και μισός Ινδιάνος Τσέροκι (από τη μητέρα του).
news247.gr